surfen in El Salvador, vulkaan beklimmen+ Mexico!

Beste lezers,

Ondertussen ben ik aangekomen in Mexico, de laatste stop voor ik terugkeer naar België. Over 7 dagen ben ik alweer op Belgische bodem. Ik ben hier om familie op te zoeken in Guadelajara en Mexico City. Voor ik jullie vertel over mijn dagelijkse bezigheden in Mexico, vertel ik jullie graag hoe het me de laatste twee weken voor mijn vlucht naar Mexico is vergaan.

El Salvador

Tijdens mijn laatste verslag, vertelde ik jullie dat ik op weg was naar de hoofdstad om een pakket uit België op te halen alvorens een mini-vakantie naar El Salvador te starten. Het ophalen van het pakket was een hele strijd, van het ene kantoor werd ik naar het andere gestuurd, iedere keer was er wel een nieuw probleem dat (zogezegd) bij een andere dienst kon worden opgelost. Onder de leuze ‘de aanhouder wint’ ging ik gedurende meer dan 8 uur van de ene naar de andere plek om papieren in orde te brengen voor een doodgewoon pakket met boeken en wat snoepgoed. Net voor sluitingsuur kreeg ik uiteindelijk toch het pakket in handen en kon ik eindelijk met een taxi van Guatemala naar Antigua rijden. In Antigua, een gezellig en toeristisch stadje dichtbij de hoofdstad, ontmoette ik Annemarie en zouden we een nachtje overnachten voor we met de bus naar El Salvador zouden gaan. Die avond had ik afgesproken met Lieve, die in de buurt van Antigua werkt. Ik leerde Lieve twee zomers geleden kennen tijdens een cursus en het was fijn haar terug te zien en samen uit te gaan.

De volgende ochtend begonnen we aan een gezellige busrit naar El Salvador, een rit die ongeveer 5 uur duurde. Aangekomen bij ons hostel in El Salvador genoten we meteen van het zonnige weer en maakten we een plonsje in het zwembad. We hebben gedurende vier dagen genoten van zon, zee, lekker eten en onze eerste surfervaringen! Annemarie en ik huurden elk onze eigen leerkracht in en kregen gedurende twee dagen een uurtje les. Ik vond het fantastisch! Ik had me voorbereid op veel geklungel, maar het viel beter mee dan verwacht. We hebben wel degelijk verschillende keren kunnen rechtstaan op het bord. Tijdens onze laatste dag deden we een poging om zonder leerkracht te surfen, toen werd de complexiteit van de sport me pas duidelijk want zonder leerkracht leek het me plots veel vermoeiender!

Laatste week in Xela

Teruggekeerd van dit ontspannend uitje, restte me nog slechts een weekje in Xela. Dat was plots heel kort want het einde had altijd zo geruststellend ver weg geleken. Ik moest plots nadenken over wat ik nog wou doen, hoe ik mijn stage kon afronden, hoe ik afscheid wou nemen van de stad en de mensen die ik er ontmoet had. Met een beetje planning is het gelukkig tot een goed eind gekomen.

Tajumulco!

Tijdens mijn laatste weekend ging ik naar Tajumulco, een vulkaan dichtbij de grens van Mexico. Het was een zeer geslaagde tweedaagse. Deze tocht werd georganiseerd door de Quetzaltrekkers, een organisatie die trekkings organiseert waarbij de winst naar goede doelen in Xela gaat. We spraken af om kwart voor 6 op hun kantoor. We waren met ongeveer 8 deelnemers en 3 gidsen. We reden met een pick-up naar de bushalte en na twee busritten in een chickenbus (plaatselijke kleurrijke bus) kwamen we terecht aan de start van onze tocht. Het was een erg internationale groep met mensen uit Zwitserland, Duitsland, Amerika, Rusland,… De tocht omhoog was pittig maar leuk. We hielden regelmatig pauzes waar we dan iets lekker kregen om te eten.

Op een gegeven moment begon het te hagelen, maar we lieten de moed niet zakken. In de namiddag kwamen we aan op de overnachtingsplaats, waar we de tenten opzetten en een middagmaal klaarzetten. De welverdiende maaltijd smaakte heerlijk. Nadien volgde door de slechte weersomstandigheden en de enorme koude, een alternatief programma: een dutje in de tent. We droegen dikke sokken, minstens twee truien, handschoenen, sjaal en muts en kropen in onze slaapzak, maar zelfs dan nog was het geen graad te warm. Na een tijdje kwamen we met schrik voor de confrontatie met de kou toch even uit onze tent voor een tasje warme chocomelk. Het smaakte heerlijk en de warme drank en suiker deed ons allen deugd. We gingen slapen en om vier uur werden we gewekt om tot de top van de Tajumulco te klimmen en de prachtige zonsopgang te zien. Het was prachtig! Onvergetelijk! Nadien volgde een lekker ontbijt en een tocht naar beneden.

Aangekomen in de Xela, kwam ik op een drempeltje mijn buurvrouw Eefje tegen. We dronken gezellig een glaasje wijn en genoten van de zonnige zondag en de praatjes met de voorbijgangers. Het zijn die kleine alledaagse dingen, die ik van Xela het meeste zal missen!

Guatemala Mexico

Op dinsdagavond organiseerde ik een eenvoudig maar leuk afscheidsfeestje en op donderdag zat ik op de bus op weg naar de hoofdstad. Ik had even schrik om mijn vlucht te missen, toen bleek dat onze bus naar de hoofdstad niet op het geplande uur zou vertrekken, maar gelukkig konden we anderhalf uur later vlot de rit naar de hoofdstad starten. Erg laat ’s avonds kwam ik aan in Mexico City bij nonkel Stef, tante Consuelo, Jan en Ilse (familie langs mijn papa’s zijde). Vrijdag kreeg ik de tijd wat uit te rusten, voor school te werken en te gaan eten in een lekker restaurant.


Guadelajara en uitstapjes
Op zaterdagochtend volgde de vlucht naar Guadelajara met tante Ingrid en Herman (familie langs mijn mama’s zijde) om mijn nicht Eline en haar vriend Jan op te zoeken. Het was fijn hen terug te zien en om te zien waar zij tegenwoordig leven en werken. De eerste dag leerden we Tlaquepaque (uitgesproken als tlakepake) kennen. Dit was een gezellig dorpje waar we middag aten in een gezellig restaurantje, winkeltjes bekeken en terrasjes deden. Een echt vakantiegevoel dus! En dit vakantiegevoel werd alleen versterkt toen we de volgende dag met de auto naar de kust reden voor een leuke vierdaagse. De rit duurde gemakkelijk 4 à 5 uur, maar gewapend met een laptop vliegt die tijd voorbij. Computerbezigheden genoeg want ik werkte samen met mijn collega Nele (student ergotherapie) een brochure uit voor nieuwe vrijwilligers, die ik de komende dagen ook in het Engels en Spaans vertaalde.

Op onze vakantiebestemming Vallarta aangekomen, kon ik het Westin-hotel leren kennen, een hotel van dezelfde groep waar mijn nicht momenteel werkt. De wereld waar ik nu in terecht kwam, kon bijna niet verder afstaan van het leven in Guatemala. Om een voorbeeld te geven, plots had ik bijvoorbeeld een eigen hotelkamer met privé-badkamer met twee tweepersoonsbedden, terwijl ik in Guatemala veel families heb gezien die met vijf slapen in een tweepersoonsbed in een huisje met één kamer die dienst doet als leef-, kook- en slaapkamer. Mexico is dus een goede tussenstap om weer te wennen aan de Westerse wereld, terwijl de Latijns-Amerikaanse cultuur en het warme klimaat nog niet helemaal weg is.

We brachten tijd door aan het strand en zwembad, genoten van het ontbijtbuffet, aten in het restaurant en leerden het toeristische badstadje kennen. Als ik een gaatje vrij vond, werkte ik verder aan de vrijwilligersbrochure. Na twee nachten reden we verder naar een volgend hotelletje in Barra De Navidad, waar we in een klein gezellig hotelletje terechtkwamen in een leuk stadje met een dorpssfeer. Na een ochtend boeken lezen op het strand, volgde de terugrit naar Guadelajara.

Ik leerde het centrum van Guadelajara kennen en bezocht nog meer leuke stadjes met mijn familie met leuke namen als Tonala, Chapala (uitgesproken als Tsjapala), Tequila (Tekila), … Zoals je misschien al zou vermoeden is Tequila de plek waar de drank Tequila vandaan komt. Het is een charmant stadje waar we ook een tour deden om het proces om tequila te maken te leren kennen. Het was zeker de moeite, zo kwamen we te weten dat Tequila gemaakt wordt door agaves (een soort plant) te destilleren.

Buiten de uitstapjes was er nog veel vrije tijd over, ideaal om een dutje te doen:), wat voor school te werken, mails te checken of wat te lezen. De avonden werden gevuld door samen eten, samen Thuis (een Belgische soap) kijken en praten op het terras.

Ik was erg onder de indruk als ik de kans kreeg om het hotel waar Eline en Jan werken te leren kennen. We kregen de inkomhal, het restaurant, verschillende vergaderruimtes, een suite-kamer en een andere kamer te zien. Indrukwekkend! Toen ik rustig op de zetel zat in een van de hotelkamers voelde ik plots iets gek bewegen. Het bleek om een aardbeving te gaan, dus gingen we meer dan 15 verdiepingen naar beneden met de noodtrap. Beneden stonden alle werknemers en gasten buiten, we kregen even de tijd om te bekomen en gingen dan weer naar binnen alsof er niets gebeurd was.

Volgende bestemming: Tlayacapan

Gisterenavond nam ik afscheid van Eline, Jan, Herman en tante Ingrid en vertrok ik met de bus van Guadelajara naar Mexico City. Een nachtrit van 7 uur. ’s Ochtends aangekomen in Mexico-City, ontmoette ik mijn neef Jan en namen we een bus richting Tlayacapan waar het buitenverblijf van mijn familie langs papa’s kant gelegen is. Ondertussen ben ik goed bij hen aangekomen.

Ik zal nog drie dagen hier verblijven en de laatste twee dagen zal ik in de hoofdstad zijn om van daaruit weer naar België te vliegen.

Beetje bij beetje krijg ik meer zin om weer naar België te komen en iedereen weer terug te zien, het was een ongelofelijke reis, een leuke mix waarbij ik erg boeiende mensen heb ontmoet, waar ik nog heel lang van zal na kunnen genieten!!!

Xxx

Annelore