verblijf in Lima + reis naar Cuzco

Beste lezers,

Ondertussen ben ik goed aangekomen in Cuzco. Joke en ik hebben veel bij te praten. Ik heb ondertussen ook kennis kunnen maken met het gastgezin van Joke. Ik zal deze voormiddag de stad wat verkennen en in de namiddag zullen we naar een chocomelkfeestje gaan ibij Joke's project en de avond zullen we gaan eten met enkele vrienden van Joke. We gaan straks ook even informeren voor een trip naar Machu Pichu (oude stad van de Inca's), want dat mag natuurlijk niet ontbreken bij een bezoek aan Cuzco.

Op het moment dat ik dit schrijf, zit ik in de reisbus die van Lima (de hoofdstad van Peru) naar Cuzco (een andere zeer grote stad, waar Joke verblijft) zal rijden. De bus is heel comfortabel en ziet eruit zoals een reisbus in Europa: groot, twee verdiepingen, gordijntjes, airco,... Ik had gekozen voor ‘cama’(bed), waardoor ik terecht ben gekomen in een apart compartiment in de bus met 9 zetels met extra beenruimte. De rugleuning kan naar achter en vooraan kan je een flap uitklappen om de benen te strekken. Er is net een mevrouw langsgekomen om ons een goede reis te wensen en de ‘busregels’ te overlopen. Ik voelde me precies in een vliegtuig.

’s Nachts ben ik ziek geworden door de vele bochten in de bergen en misschien ook wel door de het hoogteverschil. Gelukkig gaat het nu (het is nu middag) al iets beter, straks bij Joke thuis kan ik vast weer helemaal op krachten komen.

Ik zal neerschrijven wat ik de voorbije dagen in Lima heb gedaan. Na een uurtje rust na de lange reis, maakte ik kennis met een Franse mevrouw (40 à 50 jaar). Het was een speciale mevrouw, hulpvaardig, vriendelijk en betrouwbaar, maar toch een beetje ‘apart’. (Ze vertelde me tijdens de kennismaking dat ze naar huis ging omdat ‘haar geld op was’, ze rookte heel de tijd in onze slaapkamer en goot de overschot van haar bierflesje, waar ze geen zin meer in had, in een plastic flesje voor later.) We hebben samen geluncht en spraken een mix van Frans en Engels.

Nadien ging ik de stad verkennen en enkele praktische dingen regelen (dollars wisselen voor euro’s, een chipkaartje kopen voor mijn gsm, een slotje kopen, koekjes kopen, …). Ik lette goed om mijn spullen, maar voelde me veilig in de stad omdat het nog licht was en iedereen vooral met zichzelf bezig was.

Het chipkaartje dat ik gekocht had bleek niet te werken in de Guatemalteekse gsm, men vroeg een code. Ik keerde terug naar de winkel om te vragen wat de code was. Ik kwam terecht in een algemeen centrum van Claro (vergelijkbaar met Proximus, Mobistar), waar de hulp erg traag verliep. Ik leerde een Amerikaanse mevrouw (Carmen) kennen die haar ‘moedergevoelens’ volledig op me los liet. Ze stond erop om me te helpen en vond het belangrijk dat ik goed geholpen werd door de bediende. Uiteindelijk moest ik een nieuw gsm-toestel krijgen en kreeg ik er nog enkele interessante aanbiedingen bij. Het was ondertussen al donker geworden (rond half 7 wordt het donker), dus vroeg ik aan Carmen en haar schoonzus om even mee naar het hostel te lopen. Dat deden ze met veel plezier.

De ene kennismaking was nog maar net achter de rug en de volgende was al op komst. Aangekomen in mijn slaapzaal maakte ik kennis met Pieter, een kerel van 28 uit Duffel:) (Duffel is het dorp naast Lint, dus dit was wel heel toevallig!) Pieter is al 8 maanden op doorreis in Noord- en Zuid-Amerika en zal over enkele dagen naar huis vertrekken. We gingen op zoek naar een fijne plek om te eten en leerden de stad beter kennen. Het was erg gezellig en we spraken af om de komende dag samen naar een museum te gaan en de stad verder te verkennen (want Lima heeft veel verschillende wijken).

De nacht die volgde was een bewogen nacht, maar op zich heb ik goed geslapen. Rond twee uur ’s nachts was er vrouw op straat die om politie riep en blijkbaar was er een jongerenbende die voor problemen zorgde (ik bespaar jullie de details). Ik was rond 7 uur wakker van het stadslawaai (goed hé, geen te zware jetleg!). Lekker douchen, ontbijten in open lucht op het terras, een boekje lezen op de gran plaza en tegen de middag was ook Pieter wakker en gingen we ergens iets eten. Je kan hier erg goedkoop eten vinden. Zeevruchten zijn erg populair omdat Lima dicht aan de zee gelegen is. Na een krabbensoepje en kip met rijst, slenterden we door de stad. Er waren manifestaties (voor de slechte werkomstandigheden in de mijnen) en het was erg druk in bepaalde wijken. Een ijsje eten, door de winkelstraat gaan, even uitrusten op een pleintje en we hebben vooral veel gelachen. Ik hielp Pieter bij het uitkiezen van souvenirs voor zijn vriendinnen en als tegenprestatie vond ik dat hij ook mij ‘modeadvies’ moest geven. Wat niet zo eenvoudig is, want er werden veel lelijke kleren gekocht.

Gisterenavond zijn we iets gaan drinken in het centrum met Junior. Junior is Peruaan, woont in Lima en is één van de drie ‘broers’ uit het gastgezin waar Joke verblijft. Ik vind het altijd leuk om info te krijgen over het alledaagse leven in een nieuwe stad. We hadden een gezellige avond!

Deze ochtend was het alweer inpakken geblazen want de bustocht naar Cuzco stond op het programma. Het is altijd een heel puzzelwerk om alles weggeborgen te krijgen. We leerden Sander kennen. Een Nederlander, die voor twee weken door Peru zou trekken. Met z’n drieën gingen we naar een museum van antropologie, iets buiten de stad. Het museum was echt de moeite. We hadden een goede gids. Nog even samen lunchen en dan moesten onze wegen splitsen.

Ik heb een leuk gevoel over gehouden aan mijn verblijf in Lima. Het was een mooi hostel, op een handige locatie gelegen en het was leuk om voldoende tijd te hebben om de stad te verkennen. Zoals je kan begrijpen na dit verslag, heb ik me nog geen minuut alleen gevoeld.

XXX

Annelore